12 april 2023 – ONZE VADER IN DE HEMELEN

LEZEN: Joh. 17:1-20                                                                                                  Heilige Vader, bewaar hen die U Mij gegeven hebt in Uw naam, opdat zij één zullen zijn, zoals Wij. – Joh. 17:11b

Bij de aanspraak van “Vader” leert Jezus ons nog twee zaken. God is Vader “in de hemel”, en niet alleen mijn Vader maar “onze” Vader. Beide zaken noemt Jezus ook in Zijn eigen hogepriesterlijk gebed in Joh. 17. In dat gebed draagt Hij de discipelen en ons als Zijn kinderen aan God de Vader op. Jezus sloeg zijn ogen op naar de hemel. Hij geeft in vers 1-5 blijk van de almacht van God de Vader als Hij vraagt of God de Vader Hem wil verheerlijken na Zijn volbrachte lijden. 

In vers 11b roept Jezus God aan als “heilige Vader”. Ook daarin erkent Christus God als de God die in de hoogste hemelen woont op zijn hoge en verheven troon (Jes. 6:1-3). Waar klinkt het “heilig, heilig, heilig is de HEERE van de legermachten; heel de aarde is vol van Zijn heerlijk­heid”. Zo is bedoeld de aanspraak van onze Vader “die in de hemelen zijt”. 

De Heere Jezus leert ons ook dat wij met anderen delen dat God “onze Vader” is. Die anderen zijn de andere gelovigen. In Joh. 17 zijn dat hen die God Hem (Jezus) heeft gegeven, die Gods woorden hebben ontvangen, en die in Hem hebben geloofd (vers 6-9). Zij zijn wel ín deze zondige wereld, maar niet ván deze wereld. Voor hen bidt Jezus God de Vader om hen in deze wereld te bewaren. 

In Gods naam, dat is: bij de waarheid van Gods Woord. En dat ze één mogen zijn in deze waarheid, en daarmee in de gemeenschap van de Vader en de Zoon. Die eenheid is een gave en een opgave. Dat klinkt door in “onze” Vader: we bidden in gemeenschap met de ene katholieke kerk van Christus voor alle gemeenschappelijke noden.

Heeft de kerk een plaats in uw gebed?

Zingen: Gez. 38:1,6