LEZEN: Mark. 6:45-53
En Hij klom bij hen in het schip en de wind ging liggen; en zij waren innerlijk volkomen buiten zichzelf en zij verwonderden zich, want zij hadden bij het wonder van de broden niets begrepen, omdat hun hart verhard was. – Mark. 6:51,52
De Heere Jezus wil alleen zijn. Op Zijn bevel varen Zijn discipelen zonder Hem terug. Ook de menigte stuurt Hij naar huis. Zo is er voor Jezus gelegenheid om in alle rust tot Zijn Vader te bidden. Hij en de Vader Zijn één. De Vader is het Die Jezus naar deze aarde heeft gezonden. Met Zijn werk op aarde voert Hij de opdracht van Vader uit (Hebr. 10:7). Jezus zal Zijn leven geven voor allen die de Vader Hem geeft. In Zijn verlossingswerk zal ook Vader tot Zijn eer komen. Zo is Jezus steeds in gesprek met Vader. Soms uren lang. Zo ook op deze dag.
Als Hij klaar is met Zijn gebed ziet Hij dat zijn discipelen het moeilijk hebben op zee. Hij snelt naar hen toe over het water. Ja, ook dat kan Jezus vanwege Zijn goddelijke macht. Als Hij hun schip nadert, doet Hij of Hij ze voorbij wil gaan. Zouden ze Hem herkennen en zo Zijn macht erkennen? Maar nee, ze schrikken, want ze denken aan een spook. Ze raken zo in de war dat ze schreeuwen van angst. Hoe is dat mogelijk?
Maar meteen spreekt Jezus hen aan en stelt hen gerust: ”Heb goede moed, Ik ben het; wees niet bang”. Als Hij in het schip klimt, gaat de wind liggen. Wat een paniek eerst, en wat een blijdschap daarna! Ze raken volledig buiten zichzelf. Hoe kan dit? Nu, omdat ze niets van het wonder van de broden hebben begrepen (vs.52).
Er is nog zoveel klein-geloof. Hun hart is verhard: ze belijden wel dat Hij Gods Zoon is, maar herkennen dat niet genoeg in Zijn handelen. Ze overdenken dat niet of onvoldoende als ze Hem bezig zien. Ze blijven in het uiterlijke en menselijke steken en vertrouwen zich nog niet volledig aan Hem toe. Hoe is dat bij ons?
Twijfel je wel eens aan Gods macht?
Zingen: Ps. 55:7