25 AUGUSTUS 2023 – VREEMDELING

LEZEN: Gen. 12: 6-20

Door het geloof is hij een inwoner geweest in het land van de belofte als in een vreemd land en heeft hij in tenten gewoond … – Hebr. 11:9

Als Abram met zijn vrouw, neef Lot en zijn vee aankomt in Kanaän verschijnt de HEERE aan hem, om te bevestigen dat dit het land is dat zijn nageslacht zal erven. Abram eert God door op die plaats een altaar te bouwen. Abram is vreemdeling en weet zich in alles extra afhankelijk van God. Ook als Abram verder trekt houdt hij erediensten bij een altaar.

Ook in het isolement van vreemdelingschap blijft Gods Zoon Zich een gemeente vergaderen. Eenmaal in het zuiderland gekomen, breekt er voor Abram hongersnood uit. Hij ziet zich gedwongen om voor voedsel naar Egypte te gaan. Ook daar is hij als vreemdeling weer in alles op God aangewezen (vs. 10).

Er komt nu een extra beproeving op hem af. Abram weet dat zijn vrouw Saraï bijzonder knap is. Dat zullen ook de Egyptenaren zien. Hij is bang dat ze haar van hem zullen afnemen en hem doden. Hij spreekt met zijn vrouw af dat ze niet moet zeggen dat zij zijn vrouw is, maar zijn zuster. Zij is inderdaad een half-zuster, maar waarom vertrouwt Abram nu niet op de HEERE? Wat een angst bij deze toch verder zo gelovige man? God zal toch voor hem zorgen? Hij heeft hem toch rijke beloften gegeven? Hoe zal God ooit toelaten dat hij gedood zal worden?

God beproeft Abram op zijn geloofsvertrouwen. Door Abrams zondige daad, wordt Saraï hem ontnomen en werkt hij Gods plan tegen om hem tot een groot volk te maken waaruit de Christus geboren zou worden. Menselijke berekening buiten Gods Woord om is gedoemd te mislukken. Maar God grijpt alsnog in. Hij is in de uitvoering van Zijn raad niet afhankelijk van mensen. Hij redt Abram nu op zijn zondige menselijke weg. Farao ervaart Gods slaande hand en schenkt Saraï terug aan Abram.

Hun huwelijk wordt hersteld. Dat is onverdiende genade en alleen te danken aan het ingrijpen van God. Zo blijft de vervulling van Gods beloften aan Abram overeind. Laten we niet in Abram als mens roemen, als we zijn geloof navolgen (Rom. 4:12).

Hoe kijk je aan tegen een ‘leugentje om bestwil’?

Zingen: Ps. 25:1