LEZEN: Joz. 5:1-12; … Heel het volk dat uit Egypte getrokken was … waren onderweg gestorven in de woestijn. … Al het volk echter dat onderweg geboren was in de woestijn … hadden zij niet besneden. … Jozua heeft hen besneden. … Terwijl de Israëlieten in Gilgal hun kamp hadden opgeslagen, hielden zij het Pascha op de veertiende dag van die maand, … in de vlakten van Jericho …
De reis door het droge van de Jordaan is door de volken van Kanaän opgemerkt: zij zijn allemaal verlamd van schrik. Je zou verwachten dat Israël nu direct tot de aanval zal overgaan. Maar zo werkt God niet. Hij wil bij Zijn volk geloofstrouw zien en hun geloof versterken. Daar komt alles op aan voor Israël. God Zelf zorgt immers voor de overwinning.
God gebiedt Jozua daarom om eerst het volk te besnijden. Om het teken van het verbond bij hen aan te brengen, dat als Gods eis aan Abraham en zijn nageslacht was opgelegd (Gen. 17). Alleen de Israëlieten die uit Egypte getrokken zijn, waren besneden, maar velen van hen zijn in de woestijn gestorven. In de woestijn is niemand meer besneden. Uit nalatigheid of uit angst voor kwetsbaarheid? Het wordt ons niet verteld.
De besnijdenis is garantie van de verzoening voor de zonden en geeft het wegdoen ervan aan. God is er erg op gesteld dat Israël dit teken draagt (zie Gods reactie richting Mozes in Ex. 4:24-26).
Het volk stelt zich bij massale besnijdenis wel kwetsbaar op vanwege de tijdelijke lichamelijke zwakte (vergelijk Gen. 34). Maar het mag zich veilig weten bij de HEERE als het Zijn wet handhaaft (1:7).
Nu het verbond vernieuwd is met de besnijdenis, kan ook het Pascha gevierd worden. De smaad van hun ongeloof is weg. De HEERE bestuurt het zo dat het precies gebeurt op de dag die daarvoor is aangewezen (14e dag van de eerste maand)!
Het volk mag er bij geloof van verzekerd zijn dat het verzoend is met God (Rom. 4:12). Ze mogen weten dat ze in alles op Gods genade zijn aangewezen, in het besef dat ze het niet verdienen. God neemt hen aan vanwege de Christus Die de grond onder alle verzoening zal leggen (Rom. 3:25,26). Reden voor feest (vs.11)
Wat zegt bovenstaande over onze doop?
Zingen: Ps. 105:21