LEZEN: 1 Kon. 18:41-19:4
Toen … stond hij op en vluchtte voor zijn leven … – 1 Kon. 19:3
Elia’s gebeden staan in de Schrift model voor gebeden waarop ondenkbaar grote krachten losgemaakt worden. Maar het gebed van 1 Kon. 19:4 past niet in deze reeks. Hierin horen we een gebroken Elia, een moegestreden profeet, een gefrustreerde dienstknecht.
Hoe is dit zo gekomen? Izebel reageert zo heel anders dan het volk. Toen er vuur uit de hemel kwam was er groot ontzag en het volk liet zich inzetten om de Baalpriesters te arresteren om ze door Elia te laten afslachten. Toen kwam er eindelijk regen (18:45). Maar als Achab dat alles aan Izebel vertelt, wordt zij furieus: ze wil Elia doden. Ze laat dat via een bode aan Elia weten met een eed.
Toch voegt ze niet direct de daad bij haar woord. Kennelijk weerhoudt de HEERE haar ervan om Zijn dienstknecht kwaad te doen. Toch is het een beproeving voor Elia. Hoe reageert hij nu? Rustig en vol vertrouwen op de HEERE? Nee, Elia is bang geworden voor Izebel. En dat is opmerkelijk, hoewel het menselijk is.
De reactie van Izebel is eigenlijk wel te verwachten: haar dienaren van Baäl zijn gedood. Weg is haar afgodendienst. Maar ook haar eigen leven kan nu gevaar lopen. Zij heeft deze mensen in dienst genomen. Als God zo machtig is, kan Hij haar ook doden.
Maar Elia? Hoe moet zijn houding worden geduid? Is er reden voor deze schrikhouding? Hij was zo moedig geweest om Achab twee keer zonder angst toe te spreken? Hij staat toch in dienst van de HEERE, de Almachtige, Die zojuist Zijn almnacht heeft getoond!
Vlucht Elia nu weg uit de dienst aan God? En hoe staat het dan met het volk van God als de dienaar van het Woord van God wegvlucht? Elia moet toch gewoon blijven vertrouwen op de HEERE, de Hoorder van zijn gebeden, Die hem pas nog bijzondere krachten gaf (1 Kon. 18:46). Maar Elia laat hier zijn zondige zwakte zien. Hij raadpleegt niet eens de HEERE. Hij wil zijn leven redden.
Mag je nooit voor je leven vluchten?
Zingen: Ps. 27:2