De vrede bewaren in de kerk (6, slot) – Bezwaren en vrede-3

In onderstaande vat ik eerst samen wat in de voorgaande artikelen over de vrede in de kerk is geschreven.

Bijbelse boodschap over de vrede
In artikel 1 wordt gesproken over de ware vrede. Deze vrede van Christus betekent allereerst vrede met God de Vader, die Hij voor ons heeft bewerkt. Deze vrede wil in ons hart wonen en in de kerkgemeenschap heersen. De vrede in ons hart is onderdeel van het vernieuwingswerk van de Heilige Geest. Dat geldt ook voor de onderlinge vrede in de kerk.

In artikel 2 is de gemeenschappelijke vrede uitgewerkt. We zijn in het ene lichaam van Christus geroepen. De vrede in het ene lichaam van Christus geeft een goed samengevoegd gebouw of lichaam: ieder lid heeft een taak ten opzichte van de andere leden en het geheel. Er is harmonie met onderlinge opbouw, vertroosting, bemoediging, vermaning en terechtwijzing met Gods Woord. Het geloof werkt dan door de liefde, waardoor de gemeente komt tot eendrachtige dank, lof en eer aan de Heere. Alles in de naam van de Heere Jezus Christus, de Vredevorst.

Vervolgens werd in artikel 3 vastgesteld dat de vrede van Christus er alleen kan zijn door waarheid en recht. Dat betekent dat alleen bij het vasthouden aan de waarheid van Gods Woord en het uitoefenen van het recht om deze waarheid te verdedigen er in de kerk ware vrede kan gevonden worden (zie Psalm 122, Zach. 8:16-19; Ef. 4:14-16). De lieve vrede bewaren bij afwijking van Gods Woord of het aantasten van de rechtsspraak heeft niets met ware vrede te maken. Ook de kerkorde speelt een belangrijke rol om de ware vrede in de kerk te handhaven. Vanuit die basis kan de vrede worden nagejaagd en verdeeldheid worden tegengegaan.

Bezwaren om de vrede te bewaren  
In artikel 4 en 5 bespraken we situaties uit de heils- en kerkgeschiedenis waarin de ware vrede binnen de kerk werd aangetast door afwijken van waarheid en recht. In geval van het apostelconvent bleek dat het geuite bezwaar bewerkte dat de eenheid en de vrede binnen de kerken werd hersteld, ook al ging dat niet gemakkelijk. Van bezwaren in de kerkgeschiedenis werden voorbeelden gegeven van reformaties/vrijmakingen van de 16^e eeuw, 1944 en 2003. Het opmerkelijke daarbij was dat degenen die tegen verval bezwaar maakten verweten werd, dat ze de vrede niet zouden dienen. De voorstellen om van bezwaren af te zien hield echter in het verloochenen van de waarheid, waardoor juist de ware vrede niet gediend en bevorderd zou worden.

We komen nu toe aan de opstelling van bezwaarden.

De opstelling van bezwaarden
De belangrijkste vragen die elke lid met bezwaren moet beantwoorden, als deze bezwaren op kerkelijke vergaderingen worden geuit, zijn:

1. Is er voldoende grond om vast te stellen dat de waarheid van Gods Woord, de handhaving van Gods recht, of de aangenomen orde in de kerken in geding is?
2.  Is er een eerlijke weergave van het besluit waartegen bezwaargemaakt wordt
3. Wordt in de weg van bezwaar de ware vrede gediend of is er sprake van het jagen naar eigen gelijk?
4. Is er in het formuleren van het bezwaar voldoende zachtmoedigheid en geduld getoond?
5. Is er een zoekende houding bij het hebben van bezwaren in de gemeenschap van de kerk en tegenover kerkelijke vergaderingen?

Vooral bij teleurstellende ervaringen in de kerk is het van groot belang zelf de ware eenheid te willen bevorderen en najagen. Daar past niet bij dat je bij bezwaar je afkeert van de gemeenschap van de kerk door weg te blijven bij kerkelijke bijeenkomsten. Of dat je je onvriendelijk opstelt naar anderen.

Ook is veel gebed nodig. Gebed dat de kerk de waarheid mag vasthouden en zich bekeren. Dat de Geest mag werken in de leden en in het bijzonder in ambtsdragers en leden van kerkelijke vergaderingen. Dat er zo toch vrede door waarheid en recht mag terugkeren als deze is geschonden.

Helaas worden terecht bezwaarden vaak onheus bejegend in de kerkgemeenschap. Dat geldt met name als die bezwaren zich richten tegen besluiten van kerkelijke vergaderingen.

De voorbeelden in artikel 4 en 5 laten dat duidelijk zien. De bezwaarden wordt gemakkelijk verweten de vrede te verstoren alleen al door bezwaar te hebben en deze te uiten.

Het is belangrijk dat bezwaarden verwijten en negatieve reacties geduldig dragen. Dat betekent niet dat er niet op deze reacties gereageerd mag worden. Maar laat dat gebeuren in een geest van zachtmoedigheid, waarbij je let op je eigen zwakheid.

Ook is het goed daarbij te wijzen op de oproep in de Schrift en de gereformeerde belijdenis om in alles trouw aan Gods Woord te blijven en alles te verwerpen wat daartegen ingaat (art. 7 en art. 29 NGB). De Schrift wijst erop dat je elkaar ook moet terechtwijzen met Gods Woord, zelfs dagelijks (Gal. 6:1; 1 Tess. 5:14; 2 Tim. 2:5, Hebr. 3:13).

Het is van groot belang dat zij die terecht bezwaren hebben intussen zelf de waarheid spreken, oprecht en eerlijk handelen en hun toevlucht zoeken bij de Heere. Hij zal uitkomst geven en de weg wijzen die gegaan moet worden.

Laten we daarbij dagelijks voor de kerken bidden.

 

 

_____________________________________________________________________________________