21 JUNI 2025 – VERBITTERING

LEZEN: Joh. 7:1-24: … Oordeel niet naar wat voor ogen is …

De situatie is grimmig geworden. De Heere Jezus trekt niet meer in Judea rondt omdat de Joden hem proberen te doden. Hij blijft in Galilea.

Jezus treft veel onbegrip en ongeloof aan, zelfs onder Zijn eigen broers (vs.5). Ze zien wel Zijn wonderen (vs.3) maar verwachten een ander soort Christus: een aards koning die opkomt voor Zijn volk. Zoals velen van het volk Hem wel bewonderen, maar niet als hun Zaligmaker. Als de broers Jezus aansporen om naar Jeruzalem te gaan voor het Loofhuttenfeest, zegt Hij: ga maar, want van de wereld (!), de Joden, is voor jullie geen kwaad te verwachten, maar Mij haten ze omdat Ik hun boze, zondige werken ontmasker.

Het moment, het “uur”, dat Jezus naar Jeruzalem moet gaan, bepaalt Zijn Vader, en niemand anders (vs.6). Nadat iedereen is vertrokken, gaat Jezus ook, in stilte.

De menigte viert uitbundig feest, maar Jezus laat Zich pas halverwege zien. Intussen wordt al wel naar Hem gezocht. De meningen over Hem zijn verdeeld. Jezus geeft nu onderwijs in de tempel. Hij zal over de betekenis van het loofhuttenfeest hebben gesproken. Ook dit feest krijgt in Hem zijn definitieve vervulling.

Jezus’ onderwijs maakt indruk op de Joden van het Sanhedrin, maar is Hij wel te vertrouwen? Hoe kent Hij de Schriften zonder gestudeerd te hebben? De Joden willen Jezus verdacht maken. Maar Jezus doorziet dit: Mijn leer komt van de Vader, Die Mij gezonden heeft (vs.16).

Wat Jezus zegt is niet door Hem verzonnen, maar komt van Boven. Als je gehoorzamen wil aan de Vader, kun je ook vaststellen dat wat Ik zeg uit God is. Het feit dat ze Hem en Zijn leer afwijzen, wil zeggen dat ze God afwijzen. Dat blijkt ook uit hun omgaan met de wet: die houden ze niet.

De menigte gaat tenslotte achter de Joden van het Sanhedrin staan: “Hij is door een duivel bezeten” (vs.20). Maar Jezus wijst hen op Zijn wonderlijke genezing op de sabbat. Die veroordelen ze, zodat ze Hem zelfs willen doden, terwijl dit wonder net als de besnijdenis bij Gods wil past. Ze oordelen oppervlakkig, naar de schijn (vs.24).

Als het toen zo moeilijk was te geloven, hoe is dat nu?

Zingen: Ps. 12:1,5