30 JUNI 2025 – ÉÉN

LEZEN: Joh. 10:22-42: … Niemand zal ze uit Mijn hand rukken …

De Heere Jezus is in Jeruzalem op het jaarlijkse feest waarop de herinwijding van de tempel na bevrijding van Antiochus Epifanes wordt gevierd. Jezus loopt rond in de tempel in de zuilengang van Salomo als Joden op Hem afkomen met de vraag of Hij hen nu eindelijk eens wil zeggen of Hij de Christus, de Messias is.

Ze willen op deze manier van Hem afkomen. Want als Hij zegt: Ja, Ik ben de Messias, kunnen ze Hem als tegenstander van de keizer aanklagen. Maar de Heere doorziet hen. Wat een vijandschap! Hij zegt heel rustig: “Ik heb het u gezegd en u gelooft het niet”.

Hij wijst op het bewijs, namelijk Zijn goddelijke wonderen, die Hij in de naam van de Vader doet. Het probleem is dat zij dat niet geloven. Terwijl Zijn wonderen zo buitengewoon zijn en door geen gewoon mens kunnen worden gedaan, weigeren de Joden in Jezus te geloven. Het geloof is iets van boven, maar het ongeloof is van de satan en hoort bij de zondige mens.

Jezus maakt dan de koppeling naar Zijn gelijkenis van de Herder en de schapen. “U bent niet een van Mijn schapen die Mijn stem kennen en Mij volgen”.

Dan volgt er nog een bijzondere aanvulling op de gelijkenis: “Ik geef hun eeuwig leven en zij zullen beslist niet verloren gaan in eeuwigheid en niemand zal ze uit Mijn hand rukken”. “Ik en de Vader zijn één” Wat een vertroostend evangelie! Maar juist nu is de satan actief: hij wil dit woord breken, doet hen naar stenen grijpen en laat hen uitroepen: dit is godslastering, u maakt uzelf God.

Maar Jezus blijft rustig: Hij heeft de regie en wijst weer op Zijn werken als werken van de Vader. “Geloof toch de werken, opdat u erkent en gelooft dat de Vader in Mij is en Ik in Hem”.

Als de Joden Hem dan weer proberen te grijpen, gaat Hij weg. Toch komen dan velen naar Jezus toe en betuigen hun instemming met Hem. Ze geloven in Hem.

Wat betekent voor jou: niemand rukt ze uit Mijn hand?

Zingen: Ps. 23:3