LEZEN: Rom. 3:27-31: Waar is dan de roem? Hij is uitgesloten … besnedenen … en onbesnedenen … wij bevestigen de wet.
Niemand kan tegenover God hoog opgeven van zichzelf, of op zijn voorrechten om voor Hem te kunnen bestaan. Dat geldt voor Jood en heiden. Hetzelfde kunnen we zeggen voor ons kerklidmaatschap. Dat heeft in zichzelf geen waarde als het niet gepaard gaat met geloof.
Nee, roemen is uitgesloten als middel om voor God aanvaardbaar te zijn. Roemen is zondig omdat dan God niet geëerd wordt. Het wijzen op je eigen werken werkt dat zondige roemen in de hand.
In plaats daarvan moet er geloof zijn, waarbij je van jezelf afziet en alles alleen van Christus verwacht. Als alles genade is, is alle roem uitgesloten. Wie belijdt en ernaar leeft dat alles alleen door geloof is, geeft God de eer en lof die Hem toekomt.
Paulus wijst erop dat de rechtvaardiging door het geloof alleen, verbonden is met het universele heil dat geldt voor alle mensen die tot geloof komen. Dat geldt niet alleen Joden maar net zo goed ook heidenen. Omdat het aankomt op geloof in Christus heeft afkomst en besneden of onbesneden zijn geen enkele betekenis voor je zaligheid.
Ook de beloften zijn er niet alleen voor besnedenen. In Christus zijn toch alle geslachten van de aardbodem gezegend (Gen. 12:3). God is ook de God van de heidenen. Bij geloof in Hem en Zijn Zoon is er voor beide vrijspraak (vs.30).
Nu Paulus de wet afwijst als middel om tot zaligheid te komen is de vraag terecht: is er dan geen rol meer voor de wet? Als we het geloof beschouwen als het enige middel tot de zaligheid, wordt daarmee de wet dan niet afgeschaft?
Paulus’ antwoord is duidelijk: absoluut niet. De wet wil ons aan onze zonden ontdekken, zodat we Chrisrtus zoeken. En de wet is regel voor onze dankbaarheid voor de genade die we in Christus mogen ontvangen.
Wij zullen er ons juist op toe willen leggen niet slechts naar sommige maar naar alle geboden van God te leven (HC Zondag 44, V&A 114).
Is voor ons gehoorzamen aan Gods wet een moéten?
Zingen: Gez.36