LEZEN: 1 Kon. 8:54-66: … Geloofd zij de HEERE, Die Zijn volk Israël rust gegeven heeft … Zo wijdden de koning en alle Israëlieten het huis van de HEERE in … In die tijd hield Salomo ook het feest … voor het aangezicht van de HEERE … veertien dagen …
De woorden die Salomo na zijn smeekbede nu staande met zijn handen uitgespreid naar de hemel uitspreekt, getuigen van grote afhankelijkheid van en dankbaarheid aan de HEERE. Niet één beloftewoord van God over de rust die Gods volk zou ontvangen is onvervuld gebleven (vs.56; Deut. 12:9-12; Joz. 21:43-45;23:14).
Deze rust krijgt nu een bijzonder rijke vervulling, al is ook dit nog voorafschaduwing van de definitieve eeuwige sabbatsrust in het volmaakte vrederijk van Christus, het nieuwe Jeruzalem waar geen tempel meer zal zijn (Hebr. 4:4-11; Openb. 21:22).
Salomo gebruikt in zijn gebed bemoedigende woorden over Gods nabijheid die God Zelf tot Jozua sprak (Joz. 1:5) en die David ook tot hem had gesproken (1 Kron. 28:20): “Moge de HEERE, onze God, met ons zijn … Moge Hij ons niet verlaten en ons niet in de steek laten”.
Ook voor de daarbij vereiste gehoorzaamheid aan Gods geboden is Gods hulp nodig: “door ons hart voor Zich te winnen, zodat wij in al Zijn wegen gaan en Zijn geboden, Zijn verordeningen en bepalingen, die Hij onze vaderen geboden heeft, in acht nemen” (vs.58).
Daaraan verbonden is dan ook het getuigenis naar andere volkeren toe: “opdat alle volken van de aarde weten: de HEERE, Hij is God en niemand anders” (vgl. 1 Kon. 18:39; Openb. 14:6,7).
Na dit gebed is er een grote offerplechtigheid in de voorhof van de tempel met grote aantallen brandoffers, graanoffers en dankoffers, waarvoor 22.000 runderen en 120.000 stuks kleinvee worden geslacht.
Ook volgt er nog een feest dat zich uitstrekt over 14 dagen, waarin ook het loofhuttenfeest is opgenomen (2 Kron. 7:9). Iedereen gaat blij en opgewekt naar huis vanwege al het goede dat de HEERE aan David en Zijn volk heeft gedaan.
Wat zegt dit gedeelte over onze erediensten?
Zingen: Ps. 21:1,4