LEZEN: Ex. 12:14-28: … Deze dag moet voor u een gedenkdag worden. U moet hem vieren als een feest voor de HEERE. U moet hem vieren als een eeuwige verordening, al uw generaties door …
Het Pascha is een feest voor de HEERE dat elk jaar gevierd moet worden. Het is als sacrament en teken dus allereerst gericht op de HEERE. Ze zullen ook zeven dagen het feest van de ongezuurde broden vieren. Ongezuurd, omdat dit wijst op het plotselinge vertrek, en omdat het zuur een teken is van zonde en verderf.
Elk jaar zullen ze er opnieuw aan herinnerd worden, hoe geweldig groot en genadig de HEERE tegenover hen is geweest. Vanwege Gods onverdiende genade zullen ze Hem in dankbaarheid prijzen.
Ditzelfde geldt voor het sacrament van het avondmaal. Christus kwam als het lam dat de zonde van de wereld zou wegnemen. Terwijl het slachten van het paaslam al wees op de komende Christus die zijn leven als offer zou geven om ons van Gods toorn te redden, gedenken we Zijn gebrachte offer bij het avondmaal. Dat heeft Christus Zelf ingesteld.
Met het eten en drinken van brood en wijn hebben we gemeenschap met Hem. Die gemeenschap zal eens volmaakt zijn op de bruiloft van “het Lam” (Openb. 19:6-10). Ja, ook dan worden we nog herinnerd aan Gods reddende genade.
Mozes geeft Gods opdracht door aan het volk (vs.21-28). In vers 22 wordt opnieuw gezegd dat de Israëlieten in hun huizen alleen veilig zijn wanneer ze zich achter het bloed bevinden dat op de posten van de deur is aangebracht. Ze moeten daarom binnenblijven in hun huizen, zo luidt het uitdrukkelijke bevel. Alleen door dat bloed zullen ze behouden kunnen worden.
De HEERE wil dat Zijn grote daden onder het volk bekend blijven. Ze moeten het ook aan hun kinderen kunnen vertellen wanneer die er naar vragen (vs. 26v).
Als antwoord op de woorden van Mozes knielt het volken in aanbidding neer. Het weet zich veilig onder Gods bescherming en zich gedragen door Gods onverdiende genade.
Wat is “gedenken” bij het avondmaal?
Ps. 118:6, 9