LEZEN: Ps. 62:1-13
In God is mijn heil en mijn eer; mijn sterke rots, mijn toevlucht is in God. Vertrouw op Hem ten allen tijd, volk; stort uw hart uit voor Zijn aangezicht. God is voor ons een toevlucht. – Ps. 62:8,9
In zo’n 28 van de 150 Psalmen wordt God onze toevlucht genoemd. De dichters geven aan dat ze het moeilijk hebben, zich in gevaar begeven, in het nauw wordt gebracht of zelfs aangevallen door tegenstanders. Ze kennen groot verdriet of zijn radeloos. Je leest dit ook in Psalm 62. Met name David heeft veel van zulke momenten gekend. Wat heeft hij het zwaar gehad met koning Saul. Soms moest hij zelfs voor zijn zonen op de vlucht. Soms had hij zichzelf in grote moeite gebracht.
Ook wij zullen als gelovigen het moeilijk hebben in deze wereld. Er is tegenstand tegen de kerk en het geloof. Er is ook nog steeds zonde in ons leven. Daarom is er ook strijd. Ook leven we in een gebroken wereld, waardoor we verdriet kennen naast blijdschap. Dat alles kan je in grote nood brengen. Je ervaart je zwakheid, je zondigheid, je ellende. Waar kun je dan heen?
De Bijbel wijst ons de weg. Onder andere in de genoemde Psalmen. Ga naar de Heere in gebed. Stort je hart voor Hem uit (vers 9). Je kunt Hem volledig vertrouwen. Je kunt je aan Hem ook volledig toevertrouwen. Hij kan en wil en zal in nood volkomen uitkomst geven. Want Hij is de trouwe Verbondsgod en in Christus je Vader.
Door Hem mag je vrede hebben en beseffen dat Hij alles doet meewerken ten goede, als je Hem liefhebt. Hij is het bij Wie je je daarom veilig mag weten. Hij geeft je rust (vers 2, 6) Hij beschermt je, helpt je en troost je. Hij maakt je sterk. Zo kan je weer verder in dit leven. Dat God je toevlucht is, je sterke vesting en schild geldt altijd. Vertrouw op Hem te allen tijde.
Wanneer heb je God als toevlucht nodig?
Zingen: Ps. 62:4